5 vragen aan...
Jeroen en Sander

De tweede samenwerking van CrimeSquad was gereserveerd voor onze heren Jeroen en Sander. Jeroen heeft al veel ervaring met co-auteurs en ook Sander begint er behoorlijk bedreven in te worden. Voor hem was het wel de eerste keer voor een samenwerking met een mannelijke auteur. Reden om hen eens flink aan de tand te voelen over samenwerking.

Hoe kwam jullie verhaal tot stand?

Sander: ‘Het idee ontstond meteen al toen de eerste berichten over de vermiste Titan in de media verschenen. Het werd helemaal interessant toen we lazen dat een van de aanwezigen in de onderzeeër banden had met SETI, de club die onderzoek doet naar buitenaards leven. Daar sloegen Jeroen en ik allebei op aan. Het leek mij leuk om er een soort Hercule Poirot-achtig “gesloten kamer” verhaal van te maken.’

Jeroen: ‘Ja, een moord in een afgesloten ruimte waarbij alle aanwezigen verdachten zijn vond ik ook een heel mooi uitgangspunt. Bij het vooronderzoek zijn we vanzelfsprekend ook in de geschiedenis van de Titanic gedoken en we stuitten op een complottheorie die voor mij volkomen nieuw was! Daar blijken al hele boekenkasten over vol te zijn geschreven. En zoals met alle complottheorieën: er zijn altijd voldoende ongerijmde zaken die voer geven aan dergelijke ideeën.’

Wat waarderen jullie in de ander het meest?

Jeroen: ‘Sander is altijd positief, heeft een echte “can-do”-mentaliteit. Ik waardeer het enorm als mensen niet alleen praten over leuke plannen, maar als ze die ook echt ten uitvoer brengen. Als schrijver is hij een snelle werker, met een scherp oog voor plot. Hij is meer van de techniek, van de Big Data en dergelijke, ik zit meer in de godsdienst, geschiedenis en randwetenschappen. De combinatie van die twee interessegebieden levert interessante verhalen op.’

Sander: ‘Jeroen is een vakman. Die heeft niet zo heel veel nodig om aan te gaan en te leveren. Ik vond het vooral mooi dat we elkaars teksten mogen aanraken. Titan hebben we in die zin dan ook écht samen geschreven, inclusief het herschrijven of aanpassen van de teksten van de ander. Dat kan alleen maar als je elkaar 100% vertrouwt.’ 

Explosief heeft het fantastisch goed gedaan op Storytel met zelfs een nummer 1 positie. Gaf dat extra druk bij het schrijven?

Jeroen: ‘Naah, niet echt. Tijdens het schrijven ben je daar niet echt mee bezig, ik niet tenminste. Wat we nu al zien is dat de samenwerking in telkens wisselende duo’s iedere keer opnieuw verhalen oplevert die echt van elkaar verschillen qua toon en stijl. Marieke en ik schreven het pilotverhaal Schipbreuk - gratis te beluisteren op Luisterrijk - en dat is zó anders dan Explosief of Titan. Ook het maart-verhaal dat Joyce en Marieke schreven heeft weer een heel eigen sfeer. Precies wat we hoopten te bereiken toen we met CrimeSquad startten.’

Sander: ‘Die nummer 1 plek was een complete verrassing. Natuurlijk legt dat de lat meteen hoger, want nu willen we dat bij elk verhaal. Nee, mijn drive is eigenlijk altijd dat ik het de volgende keer beter wil doen dan de vorige keer. Daarom is mijn vaste credo ook altijd (gepikt van Acda & De Munnik): Als je je doelen hebt bereikt, heb je de lat te laag gelegd. Ik vind dat een fijn uitgangspunt, maar ik weet ook dat mensen gek van me worden soms, haha.’ 

Wat vinden jullie tot nu toe het leukst van CrimeSquad in het algemeen?

Sander: ‘Ik vind samenwerken in de basis leuker dan het altijd maar alleen doen. Voor mij betekent CrimeSquad persoonlijk dat ik niet 1 stok, maar 3 stokken achter de deur heb om ook echt meer tijd te maken voor het met schrijven bezig te zijn. Ik ben niet zo goed in gestructureerd werken aan mijn schrijfcarrière, maar de verplichting die we met elkaar zijn aangegaan helpt enorm. Naast de drukke baan, weer lekker tijd besteden aan het schrijven en bedenken van verhalen. En we kunnen met elkaar lachen. En lachen is gezond.’ 

Jeroen: ‘Schrijven is een tamelijk eenzame bezigheid. Vijf jaar geleden zegde ik mijn baan als leraar godsdienst en maatschappijleer op en werd ik voltijds schrijver. Ik ben nog altijd heel erg gelukkig met hoe goed deze beslissing heeft uitgepakt. Maar je hebt feitelijk geen collega’s natuurlijk en die heb ik nu opeens wel. Ik heb geschreven met Marieke, met Sander en werk nu aan het april-verhaal met Joyce. Het is echt wonderlijk te zien hoe er telkens een andere dynamiek ontstaat met een andere schrijver. En het voordeel van CrimeSquad is ook wel de instant gratification. Normaal duurt het lang voordat je het resultaat van je inspanningen ziet in de vorm van een boek. Nu lever je het verhaal in en een maand later staat het als e-book en luisterboek op Storytel, dat is echt heel erg tof.’

Wat zouden jullie in een volgende samenwerking anders doen?

Sander: ‘Jeroen was de enige met wie ik nog niet had samengewerkt, maar het schrijven ging eigenlijk meteen vrij soepel en weer heel anders dan met Marieke of met Joyce. Dat maakt CrimeSquad ook zo leuk. Ik denk trouwens dat het vooral het onderwerp is dat bepalend is voor de manier van samenwerken. Er is altijd wel iemand die het sterkste gevoel heeft bij een idee en de regie pakt. Een ander idee vraagt vermoedelijk ook om een andere aanvliegroute. Een volgende keer zijn de rollen misschien precies omgekeerd.’ 

Jeroen: ‘Samenwerken met een andere schrijver vereist een zekere soepelheid en toegeeflijkheid natuurlijk. Je bent gewend om zelf de beslissingen te nemen met betrekking tot je tekst - in overleg met je redacteur op zijn hoogst, maar dan nog heb je het laatste woord. Soms haalt de ander een zin of een tekst weg die je zelf goed vond of verwijder jij iets waar de ander tevreden over bleek. Het is geven en nemen, maar dat is bij Sander en mij goed gegaan, omdat je beseft dat je hetzelfde doel hebt: een goed verhaal schrijven. Ik zou zo een-twee-drie niet kunnen bedenken wat ik een volgende keer anders zou doen.’