5 vragen aan...
Joyce en Sander

Het eerste verhaal dat CrimeSquad publiceert, is Explosie, geïnspireerd door de golf van explosies die begon in Rotterdam, maar inmiddels het hele land teistert. Aanleiding voor Joyce Spijker en Sander Verheijen om na te denken over de motieven die gespeeld kunnen hebben bij deze misdaden. 

Dit debuut van CrimeSquad vonden we een mooie aanleiding om Joyce en Sander enkele vragen te stellen.

Explosief was jullie eerste schrijfproject samen. Hoe hebben jullie deze samenwerking ervaren?

Sander: Bij de eerste keer - het maakt niet zoveel uit met wat - ben je toch een beetje op zoek naar het moment van de klik. Het allermooiste is dan het moment waarop je echt voelt dat je elkaar versterkt. Een onverwachte ingeving, een verrassende twist, iets wat een vonkje geeft waardoor het verhalenvuur nog harder gaat branden. Toen Joyce en ik wisten wat we wilden schrijven, was het er vrijwel meteen. Geen discussie over de verdeling van het werk en de kant die we op zouden gaan. Het ging eigenlijk vanzelf. 

Joyce: Ik vond het veel fijner om samen te schrijven dan ik van tevoren had bedacht. Het mooie van schrijven, is dat je zonder hulp een complete wereld kan bedenken, dus die ‘macht’ delen, leek me nog best een uitdaging. Uiteindelijk bleek het heerlijk, omdat je dus ook de verantwoordelijkheid deelt en elkaar versterkt. Waar ik minder sterk in ben, was Sander juist goed in en andersom. Dat zorgt ervoor dat je een verhaal krijgt, wat je alleen niet had kunnen maken.

Kunnen jullie ons meenemen in het proces van de totstandkoming van dit verhaal?

Sander: We verzamelen onderwerpen in een speciale CrimeSquad-app en de aanslagen in Rotterdam bleven maar voorbijkomen. We wisten meteen dat het een copycat moest zijn. Een verrassende reden en een verrassende dader.

Joyce: Ik hou altijd erg van persoonlijke motieven en sterke karakters. Het moest daarom om meer gaan dan alleen geld, drugs of materialisme. Er stond een relatie op het spel. Toen we dat wisten, vond ik de broer zusrelatie mooi en pakte Sander het plot aan. Voor we het wisten hadden we sterke personages die aan de bak moesten, dat maakte het schrijven vervolgens heel gemakkelijk.

Explosief is vanuit het perspectief van Alex en Sem geschreven. Wie schreef welk perspectief en waarom die keuze?

Joyce: Ik schreef vanuit Sem, Sander vanuit Alex. Dat deden we om onszelf uit te dagen. Het lag te veel voor de hand om mij het vrouwenperspectief te geven en Sander het mannenperspectief, dus deze mix-up was leuk.  

Sander: Het was ook ons doel om mensen echt te laten twijfelen van wie wat was. De verdeling in de perspectieven werkt heel goed in het schrijfproces, maar uiteindelijk schrijf je toch naar elkaar toe om het een vloeiend geheel te laten worden. Ik denk dat we daar goed in zijn geslaagd.

Wat vind jij van de ander de sterkste schrijfkwaliteit?

Sander: Joyce is een echte creative en heel goed in structuur. Ze snapt wat een verhaal nodig heeft en op welk moment er iets nodig is. Ze schrijft lekker snel en pakkend en ze weet haarfijn de zaadjes op te pakken die ik eerder heb geplant. Ook als die niet afgesproken zijn.  

Joyce: Wat ik ontzettend fijn vind aan Sander - zowel in zijn werkwijze als schrijven - is dat hij heel vindingrijk is. Hij is snel, pakt de flow en laat die niet meer los en tovert altijd weer een konijn uit de hoge hoed waarvan je niet wist dat je het nodig had, maar dat het verhaal net die twist geeft. Ik vind dat heel knap. 

Wat zouden jullie in een volgende samenwerking anders doen?

Sander: Ik hoop alles, haha. Ik wil dat we onszelf blijven verrassen en ons als schrijfduo elke keer opnieuw uitvinden. Eigenlijk is dat voor mij de belangrijkste reden van CrimeSquad.